Welke stopverf voor MDF om te kiezen

MDF is een vezelplaat van gemiddelde dichtheid. Het materiaal wordt geproduceerd door houtsnippers droog te persen onder omstandigheden van hoge druk en temperatuur.

Inhoud:

• Keuze van stopverf
• Polymeerverbindingen
• Epoxyverbindingen
• Gipsverbindingen
• Cementhoudende verbindingen
• Olie- en lijmsamenstellingen
• Puttying

Alle soorten plaatmateriaal, inclusief MDF, moeten worden verfijnd. Met andere woorden, om het materiaal het juiste niveau van beveiliging en esthetische aantrekkingskracht te geven, moet het verder worden verwerkt. Een van de beproefde verwerkingsmethoden is stopverf. We zullen de nuances van dit proces hieronder behandelen.

Keuze van stopverf

Het moet meteen gezegd worden dat er geen speciale stopverf is voor MDF. Voor de afwerking van MDF worden dezelfde stopverfverbindingen gebruikt als voor gewoon hout, evenals producten daarvan (multiplex, vezelplaat, OSB, enz.). In de uitverkoop zijn er veel van dergelijke vullingen die verschillen in het basismateriaal en in doel (start- of eindmixen, voor het bewerken van gevels, universele mixen, enz.).

Polymeerverbindingen

Polymeerplamuren worden alleen gemaakt in de vorm van kant-en-klare oplossingen, fijne mengsels met een hoog bindmiddelgehalte. Acrylaten of latex werken als een bindmateriaal.

Van alle soorten putties worden polymere materialen beschouwd als de meest hoogwaardige, maar tegelijkertijd het minst betaalbaar vanwege de hoge kosten. De reden voor de populariteit van polymeercoatings zijn hun vele voordelen, waaronder de volgende kwaliteiten kunnen worden onderscheiden:

• een hoge mate van ductiliteit om vorst en koude, extreme temperaturen, evenals schokbelastingen te weerstaan;
• uitstekende vochtbestendigheid;
• sneldrogend;
• thermische isolatie;
• brandveiligheid;
• gemak van slijpen;
• gebrek aan neiging om te krimpen;
• weerstand tegen ultraviolet;
• hoge hechting;
• lange levensduur;
• de mogelijkheid om te gebruiken voor verschillende oppervlakken (gevels, binnenoppervlakken, natte ruimtes).

Latexplamuren zijn grotendeels identiek aan acryl, maar verschillen in iets sterkere eigenschappen in termen van ductiliteit en coatingsterkte. Door de betere ductiliteit kunt u het materiaal in een dunnere laag aanbrengen, waardoor het verbruik van stopverf wordt bespaard. Het belangrijkste voordeel van hoge ductiliteit is echter het gebrek aan neiging van de coating om te barsten.

Een aanzienlijk verschil tussen acryl- en latexsamenstellingen komt tot uiting in hun kleuren. Als acrylvullingen altijd wit zijn (omdat ze bedoeld zijn om te schilderen), zijn latexoplossingen getint in alle kleuren (bijvoorbeeld voor natuurlijk hout). Latexcoatings zijn dus zelfvoorzienend - ze kunnen niet worden geverfd.

Voor het afwerken van de interne delen van het gebouw wordt het aanbevolen om op water gebaseerde putties te gebruiken. Het belangrijkste voordeel van dergelijke putties is de afwezigheid in hun samenstelling van organische oplosmiddelen die voor de mens schadelijke stoffen in de lucht vrijgeven.

Bedrijven zoals Empils, Tikkurilla en Belinka zijn voorbeelden van fabrikanten van hoogwaardige polymeerplamuren.

Epoxyverbindingen

Putties van dit type worden gemaakt op basis van epoxyhars.De samenstelling is een tweecomponentenformatie, waarbij naast de hars een verharder is opgenomen, waardoor de coating hard wordt. In dit geval levert de fabrikant beide componenten afzonderlijk. De verharder bevindt zich in een fles, die in de stopverf wordt gegoten voordat de oplossing wordt aangebracht. De specifieke verhoudingen van deze twee stoffen worden op het etiket aangegeven.

De voordelen van epoxycoatings zijn onder meer de volgende eigenschappen:

• hoge ductiliteit en coatingsterkte;
• duurzaamheid
• uitstekende hechting op andere materialen;
• weerstand tegen vocht;
• immuniteit voor ultraviolette straling;
• vermogen om temperatuurveranderingen te verdragen.

Om de sterkte te vergroten, worden soms polymeervezel en metaalkrullen aan epoxysamenstellingen toegevoegd. Dergelijke bijzonder sterke mengsels worden vaker gebruikt voor reparatie dan voor afwerking.

Basis- en afwerkingscomposities worden uitgegeven. Ze verschillen in de grootte van de vulfracties. Afwerkingscomposities hebben kleine fracties en uitgangssamenstellingen hebben grote fracties. Eerst wordt een startoplossing met een grove dispersie aangebracht. De laatste laag wordt uitgevoerd door een fijn verdeelde stopverf.

Een belangrijk nadeel van epoxy-vulstoffen is dat de daarmee gecoate oppervlakken continu moeten worden gedroogd. Als acrylcoatings binnen 1-3 uur drogen, heeft een epoxy-dekvloer niet minder dan een dag nodig. Wanneer de coating droogt, krijgt deze de nodige sterkte. Daarna kunt u het oppervlak slijpen.

Let op! Een kenmerk van epoxyverbindingen is het feit dat het oppervlak niet hoeft te worden voorbehandeld voordat dit type stopverf wordt aangebracht.

Epoxyvullers worden beschouwd als een goede keuze voor beginners. Het feit is dat veel putties snel uitzetten en dan is het al moeilijk of onmogelijk om te verwerken. De epoxycoating in deze zin ziet er voordeliger uit, omdat deze kan worden verwarmd met een waterbad tot 80 graden en vervolgens kan worden stopgezet.

Gipsverbindingen

Gips op basis van plassen worden als de beste optie beschouwd als het niet mogelijk is om een ​​polymeersamenstelling te kopen. Bovendien overtreffen gipsoplossingen in een aantal indicatoren zelfs polymeeroplossingen. In het bijzonder heeft gips een hogere dampdoorlatendheid, hetgeen het binnenklimaat bevordert. De ductiliteit van gipscoatings is hoger dan die van polymeer. En ten slotte is gips een natuurlijk materiaal, en daarom is het absoluut milieuvriendelijk. Vanwege het gebrek aan krimp barst het materiaal niet. Bovendien is gipscoating gemakkelijk te schuren.

Een belangrijk nadeel van gips is de neiging om vocht te absorberen. Dat is de reden waarom gipscoatings alleen in droge ruimtes worden gemaakt. Natte lucht is gecontra-indiceerd.

De meest bekende fabrikanten van droge gipsmengsels zijn Knauf (Satengips stopverf) en Bergauf (Finishgips).

Cementhoudende verbindingen

Cementgebaseerde putties zijn de onbetwiste leider in termen van een dergelijke indicator als waterbestendigheid. Cement verdraagt ​​extreme temperaturen. Meestal maken cement-, plamuursamenstellingen oppervlakken af ​​die zich in keukens of badkamers bevinden.

Een belangrijk nadeel van cement is aanzienlijke krimp tijdens het drogen, waardoor kleine scheuren op de coating verschijnen. Om deze defecten te elimineren, is het noodzakelijk om herhaalde lagen plamuur aan te brengen.

Olie- en lijmsamenstellingen

Dit soort vulstoffen wordt zelden gebruikt voor de behandeling van MDF. Meestal worden olie- en lijmoplossingen gebruikt als reparatiesamenstelling wanneer het nodig is om ernstige defecten in het materiaal te maskeren, bijvoorbeeld om een ​​grote holte of een gat te bedekken.

Puttying

Voordat u de stopverf aanbrengt, moet u het oppervlak voorbereiden (stof, vuil, olievlekken en andere onzuiverheden verwijderen) en de basis primen. In dit geval moet de primer speciaal voor hout worden ontworpen. Dergelijke composities bevatten speciale componenten waarmee u de boom het beste kunt verwerken. Bovendien zijn er in de primers op hout antiseptica die de ontwikkeling van schimmel en schimmel voorkomen.

Bij het bereiden is het belangrijk om grote gaten en scheuren vooraf af te dichten met de startmassa.

Instructies voor stopverf MDF:

1. Kneed de oplossing in een container (als een droog mengsel wordt gebruikt, geen voltooide samenstelling). Kneedverhoudingen worden door de fabrikant op de verpakking aangegeven.
2. Gelijmd met glasvezel tape de naden tussen de vellen MDF.
3. We passen de stopverf met een brede spatel toe op vrij brede gebieden en gebruiken een smalle spatel om voegen en hoeken te verwerken. De laagdikte wordt bepaald door de fabrikant van de samenstelling. In het geval van polymeerplamuren mag de maximale dikte van de laag niet groter zijn dan 3 millimeter.
4. Nadat de uitgangssamenstelling is opgedroogd, wordt aanbevolen om deze te schuren en te primen.
5. Nadat de primer droogt, wordt een toplaag aangebracht. Wanneer het droogt, wordt het uiteindelijke schuren van de coating uitgevoerd met een fijnkorrelig schuurpapier. De laatste fase is het primen van MDF.

Let op! Mogelijk hebt u meerdere startlagen nodig voordat u het oppervlak waterpas kunt maken. Elke volgende laag kan alleen worden aangebracht nadat de vorige is opgedroogd.

Puttying van MDF kan alleen worden uitgevoerd bij positieve temperatuur. Specifieke temperatuurindicatoren hangen af ​​van de samenstelling, maar meestal is de minimumtemperatuur 5-7 graden Celsius. Een voorwaarde is ook een normale luchtvochtigheid. Het vochtgehalte van MDF mag niet hoger zijn dan 10-12%.

Nadat de primer droogt, kunt u beginnen met het schilderen van het materiaal. Dus de stopverf van MDF is praktisch niet anders dan de verwerking van gipsplaten.