Betonowa podstawa musi być mocna i równa. Aby uniknąć pękania i deformacji materiału, beton należy potraktować specjalnymi środkami ochronnymi. Najbardziej skuteczną ochroną jest kit do betonu. Cechy kompozycji szpachli i sposób ich stosowania zostaną omówione w tym artykule.
- Charakterystyka i cel
- Wymagania dotyczące składu
- Odmiany kitu
- Mieszanki bazowe
- Mieszanki wykończeniowe
- Uniwersalne mieszanki
- Skład kitu
- Mieszanka cementowa
- Mieszanki gipsowe
- Mieszanki polimerów
- Kit lateksowy
- Kit akrylowy
- Kilka zastrzeżeń
- Technologia aplikacji
Charakterystyka i cel
Szpachlówka to kompozycja będąca gęstą pastą lub proszkiem, przeznaczona do wygładzania powierzchni. Istnieją szpachle do różnych rodzajów powierzchni, w tym oddzielnie - do betonu.
Dzięki szpachlowaniu na powierzchni tworzy się mocna i równomierna powłoka o dobrej przyczepności, dzięki czemu możliwe jest dalsze wykończenie podstawy, na przykład przyklejenie tapety lub nałożenie farby.
Wypełniacz zawiera wypełniacz i zagęszczacz. Wypełniacz składa się z barytu, talku i kredy. Ponadto kompozycja może zawierać środki pigmentujące, w tym ochrę i biel cynkową. Oba te pigmenty działają jako uzupełnienie substancji błonotwórczej.
Obszary zastosowania szpachli:
- prace konserwatorskie przy konstrukcjach betonowych i żelbetowych, które z czasem uległy rozkładowi;
- standardowe prace przy wyrównywaniu podłoży betonowych przed układaniem materiałów hydroizolacyjnych lub nakładaniem wykończenia;
- niwelacja wad występujących w żwirowych gniazdach i stawach
- obróbka betonu w tunelach, okopach, wiaduktach, na torach kolejowych.
Innymi słowy, wszędzie tam, gdzie jest konkretny, kit jest niezbędny.
do treści ↑Wymagania dotyczące składu
Konstrukcje betonowe są często eksploatowane w warunkach wielu wpływów środowiskowych. Obciążenia mechaniczne, wilgotność, agresywne środowiska chemiczne, wiatr, zmiany temperatury - wszystkie te czynniki same w sobie mogą prowadzić do stopniowego niszczenia materiału. Dlatego kit powinien być taki, aby maksymalnie chronić (tworzyć barierę) materiał przed środowiskiem zewnętrznym. Ponadto kit powinien poprawić właściwości adhezyjne powierzchni, ponieważ często konstrukcje betonowe podlegają dalszym pracom wykończeniowym.
Dobry kit powinien charakteryzować się następującymi cechami:
- wytrzymałość powłoki (odporność na ścieranie i inne obciążenia mechaniczne);
- niezawodna przyczepność;
- właściwości ochronne przed wilgocią;
- bezpieczeństwo przeciwpożarowe;
- nietoksyczność;
- odporność na chemikalia;
- odporność na niskie i wysokie temperatury, a także ostre ekstremalne temperatury;
- długi okres eksploatacji.
Kompozycje betonowe mają również wady:
- Nie ma możliwości przyklejenia pokrycia warstw betonu podłożem.
- Nie wszystkie wady można usunąć - mówimy tylko o niewielkich nieprawidłowościach.
- Praca wymaga pewnego doświadczenia.
- W przypadku powodzi odporność powłoki na wilgoć będzie nadal niewystarczająca.
Wybierając kity, zaleca się zwrócenie uwagi na następujące cechy:
- przyczepność;
- cel konkretnego składu (czy nadaje się do betonu);
- procent odporności na wilgoć;
- przepuszczalność pary (czy powłoka pozwoli na cyrkulację wilgoci).
Odmiany kitu
Ze względu na charakter stosowania szpachli są podzielone na trzy grupy:
- Podstawowe - służą do nakładania bezpośrednio na powierzchnię betonu.
- Wykończenie - służy jako warstwa wierzchnia, na której prace wykończeniowe zostaną przeprowadzone w przyszłości.
- Uniwersalny - może być stosowany zarówno jako podstawowy, jak i wykończeniowy.
Mieszanki bazowe
Początkowe (lub podstawowe) szpachlówki stosuje się na samym początku szpachli, gdy konieczne jest wyrównanie powierzchni betonu. Takie kompozycje nakłada się tak grubo, jak to możliwe. Mieszaniny wyjściowe najczęściej wytwarza się w postaci proszku. To, że mieszanki bazowe oferowane są w postaci proszku, tłumaczy tak wielką dbałość o właściwe przygotowanie gotowej kompozycji. Produkt końcowy musi być elastyczny i nie może być zbyt gruby ani płynny.
Z reguły jedna warstwa nie wystarcza do stworzenia niezawodnej powłoki początkowej. Po wyschnięciu pierwszej warstwy konieczne jest przeszlifowanie powłoki, a następnie nałożenie dodatkowych warstw. Jako przykład wysokiej jakości kompozycji szpachlowej z tej grupy można wymienić markę „Prospectors”.
do treści ↑Mieszanki wykończeniowe
Ta grupa mieszanin jest przeznaczona do końcowego przetwarzania już pokrytej szpachlówki. Zadaniem kompozycji wykończeniowej jest uczynienie powierzchni możliwie płaską i gładką. Ostateczną mieszaninę nakłada się cienką warstwą, którą nakłada się na już wypolerowany beton. Przykładem wysokiej jakości szpachli jest marka Ceresit, która ma całą serię marek wykończeniowych do betonu.
Uniwersalne mieszanki
Nazwa wymownie sugeruje, że kit tej grupy można wykorzystać zarówno do początkowego, jak i końcowego przetwarzania betonu. Jednak wszelka wszechstronność jest obarczona utratą właściwości właściwych dla specjalistycznych preparatów. Ponadto koszt takich mieszanin jest wyższy niż koszt opcji specjalistycznych. Najbardziej znanego przedstawiciela grupy kombi można uznać za tak znaną markę jak Novol.
Skład kitu
Istnieje wiele mieszanin o niejednorodnym składzie, które są wytwarzane na podstawie następujących składników:
- cement;
- wapno;
- gips;
- kleje;
- kompozycje do farb i lakierów;
- oleje;
- substancje polimerowe (w tym lateks i akrylany).
Mieszanka cementowa
Preparaty na bazie cementu są uważane za najczęstsze na rynku. Cement działa jako składnik ściągający. Używane są marki M500 i M400.
Zalety mieszanek cementowych obejmują:
- odporność na wilgoć;
- niski koszt.
Wady są znacznie większe:
- Wielki skurcz, co oznacza, że powłoka wysycha i pęka.
- Zwiększone zużycie materiału, które jest również konsekwencją skurczu.
- Niewystarczająca elastyczność powłoki.
- Niemożność stworzenia naprawdę gładkich powłok.
- Niska wydajność.
- Tendencja do pęcznienia w kontakcie z drewnem.
Najbardziej znane marki szpachli cementowych to „Knauf”, „Ceresit”, „Ilmaks” i inne.
Mieszanki gipsowe
Kompozycje z tej grupy są wykonane na bazie gipsu. Mieszanka gipsu, która jest uważana za najlepszy wybór do suchych pomieszczeń, jest najlepiej znana jako kit. Jednocześnie gips może być stosowany w umiarkowanie wilgotnych pomieszczeniach.
Wśród innych zalet kompozycji gipsowych można wymienić:
- umiejętność pracy z otynkowanymi powłokami;
- dobra izolacja termiczna;
- szybkie suszenie;
- odporność na ogień;
- rozsądne ceny;
- nietoksyczność.
Mieszanki z tej grupy mają również wady:
- Nie dotyczy obróbki elewacyjnych części budynków.
- Nie można go stosować do szpachlowania w bardzo wilgotnych pomieszczeniach (na przykład w basenach lub łazienkach).
- Powłoka jest bardzo delikatna, podatna na uszkodzenia mechaniczne.
- Powłoka nie toleruje ekstremalnych temperatur.
- Gips przyczynia się do rozwoju korozji metali.
Najbardziej znaną marką szpachli gipsowej jest niemiecka mieszanka „Knauf Fugen”, która charakteryzuje się wieloma różnorodnymi właściwościami. W szczególności ta mieszanina może być stosowana jako szpachlówka do sufitu na betonie, uniwersalnej lub wykończeniowej kompozycji.
do treści ↑Mieszanki polimerów
Preparaty na bazie polimerów są popularną nazwą dla wypełniaczy lateksowych i akrylowych. Polimery pozwalają tworzyć wysokiej jakości powłoki z tworzyw sztucznych. Jednak koszt mieszanek polimerów odstrasza wielu potencjalnych użytkowników. Należy zauważyć, że wysokie ceny są częściowo uzasadnione znacznie niższym zużyciem polimerów. Warto również zauważyć dużą liczbę podróbek na rynku.
Kit lateksowy
Mieszanki na bazie lateksu są rzadko stosowane do betonu. Ich głównym celem jest obróbka płyt kartonowo-gipsowych. Jednak niektóre mieszanki lateksowe można stosować do wyrównywania i poprawy powierzchni konstrukcji betonowych.
Wśród pozytywnych właściwości lateksu należy zauważyć:
- elastyczność;
- możliwość nałożenia nawet bardzo cienkiej warstwy;
- brak skurczu;
- doskonała przyczepność do różnych materiałów;
- łatwość użycia.
Wady lateksu:
- niemożność zwiększenia grubości warstwy (powłoka nie przekracza 3 milimetrów);
- niedopuszczalność przeciągów;
- radykalne pogorszenie w niskich temperaturach;
- wysoki koszt.
Kit akrylowy
Szpachlę do posadzki betonowej na bazie akrylanów można stosować zarówno do obróbki elewacji, jak i wewnątrz budynków. Akryl idealnie nadaje się do szpachlowania betonu.
Zalety akrylanów:
- bardzo cienka warstwa, która jest dobra do wykańczania kompozycji;
- dobry efekt projektowy;
- elastyczność;
- brak skurczu;
- przyzwoita przyczepność;
- odporność na wilgoć i różnice temperatur.
Znane marki szpachli betonowych to Rotband Finish i TRIORA.
Kilka zastrzeżeń
Podczas pracy z betonowymi szpachlami zaleca się przestrzeganie pewnych zasad:
- Jeśli powierzchnia jest zbyt gładka, konieczne jest nadanie jej szorstkości. Można to zrobić, tworząc wycięcia. W niektórych przypadkach stosuje się nawet łączniki.
- Niedopuszczalne jest wypełnianie kitów szalunkiem. Nie da to nic z punktu widzenia wypełnienia jej bezpośredniego celu.
- Mieszanina zawiera wszystkie niezbędne dodatki, a ich obecność nie stoi w sprzeczności z bliskością innych składników roztworu. Nie można dodawać dodatkowych składników do mieszanki (w tym cementu), ponieważ tylko pogorszy to jakość oryginału.
- Jeśli kit zaczął się osadzać w zbiorniku, nie ma sensu próbować zawieszać procesu przez dodanie wody. Jeśli czas jest już stracony, lepiej odrzucić partię, która stała się bezużyteczna i utworzyć nową partię.
- Konieczne jest monitorowanie temperatury powietrza podczas szpachlowania. Opakowanie zawsze wskazuje minimalną temperaturę otoczenia, w której dozwolona jest praca. Typowe minimum wynosi 5 stopni powyżej zera, chociaż istnieją związki o minimalnym poziomie 3 stopni ciepła. W tym przypadku nie ma znaczenia minimalna temperatura, w której gotowa powierzchnia może być obsługiwana (nawet jeśli mówimy o 40 stopni poniżej zera). Ważny jest minimalny wskaźnik szpachlowania.
do treści ↑
Technologia aplikacji
Szpachlowanie ścian betonowych odbywa się w kilku etapach:
- Obróbka podłoża betonowego. Przede wszystkim usuń starą powłokę (lub jej pozostałości). Rozszerzamy istniejące pęknięcia wiertarką elektryczną, aż beton łatwo pęknie. Usuwamy z powierzchni kurz, brud, plamy oleju i inne obce substancje.Za pomocą zaprawy cementowej wypełniamy ubytki w podłodze lub ścianach, a następnie czekamy, aż powierzchnia wyschnie.
- Podkład betonowy. Jeszcze raz wyczyść powierzchnię. Nakładaj kolejno dwie warstwy gleby. Jednocześnie przed każdym kolejnym krokiem czekamy, aż podkład całkowicie wyschnie.
- Mieszanie roztworu. Przygotowanie szpachli odbywa się zgodnie z przepisem wskazanym przez producenta na opakowaniu. Optymalna proporcja proszku wynosi 1/5 części w stosunku do wody. Roztwór można zużyć w ciągu 3-5 godzin po zakończeniu partii. Metoda mieszania zależy w dużej mierze od dostępnej masy szpachlowej. W małym pojemniku można go obsługiwać za pomocą standardowego miksera, ale do mieszania 25 kg lub więcej potrzebujesz betoniarki. Podczas mieszania należy unikać przedostawania się nadmiaru powietrza do roztworu.
- Szpachlowanie Rozpylić roztwór na powierzchnię i rozprowadzić go szpachelką. Aby zwiększyć wytrzymałość powierzchni, używamy siatki wzmacniającej. Czekamy na wyschnięcie pierwszej warstwy i nakładamy dodatkową ilość materiału. Ostateczne utwardzenie powłoki następuje po około dniu (lub nawet więcej - okres zależy od głębokości wad).
- Ostatnim etapem jest usunięcie drobnych nieprawidłowości za pomocą papieru ściernego.
Rada! Zaleca się zwrócenie uwagi na zalecenia producenta dotyczące zużycia szpachli na metr kwadratowy powierzchni betonu przy określonej grubości warstwy. Pozwoli to zoptymalizować koszty materiałów.
Szpachlówka to doskonałe narzędzie do ochrony betonu i ułatwiające dalsze prace wykończeniowe. Zaleca się dokładne przestudiowanie właściwości mieszaniny z wyprzedzeniem, aby wybrać odpowiedni skład dla określonych warunków pracy.
