Odmiany i cele minium żelaza i ołowiu

Surykatka czerwona jest solidną i chemicznie stabilną substancją charakteryzującą się wysokimi właściwościami ściernymi i zwiększoną odpornością na ciepło. Świstak służy do ochrony materiału podstawowego (metalu, drewna, gipsu) przed środowiskiem.

Treść

• Zalety i zakres
• Odmiany surykatki
• Czerwony ołów
• Materiał na bazie żelaza
• Sztuczne i naturalne pigmenty
• Jak hodować rude
• Nakładanie farby meerk
• Środki ostrożności
• Alternatywne rozwiązania

Zalety i zakres

Suryk charakteryzuje się wieloma pozytywnymi cechami:

• odporność na temperaturę (od 50 stopni mrozu do 60 stopni ciepła);
• twarda i odporna powłoka;
• ochrona powierzchni przed wilgocią i chemikaliami dzięki warstwie utworzonej na materiale podstawowym;
• ochrona przed procesami korozyjnymi;
• długa żywotność powierzchni;
• ekonomiczne zużycie.

Cechy techniczne materiału:

• czas schnięcia nie dłuższy niż jeden dzień;
• lepkość warunkowa zmierzona za pomocą wiskozymetru VZ-4, nie więcej niż 80 - 160 (w temperaturach powyżej 20 stopni Celsjusza);
• siła krycia - do 35 gramów na metr kwadratowy;
• ułamek masowy substancji lotnych - do 14,5%;
• odporność powłoki na statyczne działanie wody przez co najmniej 3 godziny w temperaturze 20 stopni Celsjusza;
• twardość powłoki mierzona za pomocą urządzenia wahadłowego jest nie mniejsza niż 0,12 konwencjonalnych jednostek;
• stopień mielenia - do 80 mikrometrów;
• udział masowy substancji błonotwórczej - od 27%.

Zakresy Surykatki:

• produkcja lakierów, farb i podkładów;
• przemysł szklarski;
• przemysł motoryzacyjny;
• produkcja tworzyw sztucznych (w celu ochrony przed korozją);
• produkcja ogniotrwałych impregnatów i farb;
• polerowanie szkła i wyrobów metalowych (używanych jako drobno rozdrobniony materiał ścierny).

Odmiany surykatki

Oprócz minium żelaza występuje również ołów. Oba są niezbędne do wystąpienia reakcji utleniającej, podczas której powstaje specjalny nierozpuszczalny w wodzie film, który nie przepuszcza tlenu. Gotowe farby i lakiery powstają przez rozpuszczenie podstawy żelaza lub ołowiu w ciekłym medium.

Oba rodzaje surykatek mają swoje własne cechy i są szeroko stosowane w przemyśle. Ostateczny wybór materiału zależy od zadań.

Czerwony ołów

Materiał na bazie ołowiu jest pomarańczowo-czerwonym lub jasnobrązowym proszkiem. Technologia produkcji polega na rozpylaniu gorącego ołowiu w powietrzu lub utlenianiu stopionego ołowiu w tlen. Naładowany tlenek jest mielony w młynach i pakowany w beczki lub torby.

Minium ołowiu stosuje się jako pomarańczowy pigment do produkcji farb, barwienia tworzyw sztucznych i gumy. Materiał jest silnym utleniaczem i jest szeroko stosowany jako powłoka antykorozyjna na powierzchniach metalowych, które są stosowane w szczególnie trudnych warunkach.

Ponadto, do celów indywidualnej konstrukcji, minium ołowiu praktycznie nie jest stosowane ze względu na jego wysoką toksyczność. Większość krajów ogranicza produkcję farb na tej podstawie.

Inne zastosowania minium ołowiu:

• topienie szkła: optyka, kryształ, szkło odporne na promieniowanie i ochronne;
• produkcja materiałów wybuchowych;
• jako warstwa ochronna przed promieniowaniem gamma;
• środek pochłaniający wilgoć i katalizator w przemyśle chemicznym;
• Składnik ołowiu.

Powszechną nazwą tego materiału jest statek lub meerk morski. Ze względu na szczególnie wysokie właściwości termiczne i antykorozyjne meerk okrętowy służy do ochrony rurociągów oraz w przemyśle stoczniowym. Wysoka odporność farby na agresywne środowiska morskie umożliwia stosowanie minium ołowiu do malowania statków i innych konstrukcji metalowych mających kontakt z wodą morską. Toksyczność materiału w tym przypadku jest korzystna - podwodna część statku jest mniej zarośnięta glonami i muszlami.

Podczas pracy z materiałem należy przestrzegać zwiększonych środków bezpieczeństwa: nosić respirator i odzież ochronną, a także przewietrzyć pomieszczenie.

Materiał na bazie żelaza

Suryk żelazny ma optymalny zestaw cech operacyjnych, mimo że jest bardziej przyjazny dla środowiska niż ołów. Powłoka oparta jest na substancji o czerwono-brązowym kolorze.

Materiał ten jest wytwarzany przez kalcynowanie rudy żelaza w środowisku tlenowym. W procesie produkcyjnym tlenek otrzymuje się na rozgrzanej do czerwoności rudy limonitu. Następnie surowce są mielone do stanu proszku w specjalnym urządzeniu zwanym „przesiewaniem”. Gotowy proszek jest pakowany w torby lub metalowe pojemniki do wysyłki do klientów.

Dane techniczne:

1. Kolor filmu jest żółto-pomarańczowy.
2. Ostateczne suszenie powierzchni następuje w ciągu około jednego dnia, pod warunkiem, że temperatura jest o 18-20 stopni wyższa od zera.
3. Według lepkościomierza wskaźnik lepkości wynosi nie więcej niż 80-160.
4. Twardość powłoki określa się za pomocą urządzenia wahadłowego i musi ona wynosić co najmniej 0,12 konwencjonalnych jednostek.
5. Zużycie powłoki w zakresie 55-240 gramów na metr kwadratowy.

Powłoka jest szeroko stosowana do ochrony podwozia samochodów i rurociągów. Substancja służy do ochrony dachów metalowych, kanałów ściekowych, urządzeń grzewczych (w tym grzejników), garaży stalowych. Ponadto żelazo minium służy do ochrony drewna, niezależnie od tego, czy fasada jest, czy wewnątrz budynku.

Uwaga! Minium żelaza nie jest używane do ochrony podłóg drewnianych.

Jako przykład można podać farby z zawartością suryka emalia MA-15. Kompozycja zawiera również rozpuszczalnik organiczny, lakier olejny i kilka dodatków nadających farbie specjalne właściwości.

Uwaga! Mieszanie z meerkerem srebrnym tworzy wybuchową mieszaninę.

Sztuczne i naturalne pigmenty

Suchy min (pigment) jest drobno zdyspergowanym proszkiem o różnych kolorach nierozpuszczalnym w środowisku chemicznym. Proszek zyskuje kolor poprzez dodanie do niego proszku nieorganicznego. Obecność proszku pigmentowego w materiale lakierniczym znacznie zwiększa odporność metalu na rdzę, a także poprawia jego odporność na naprężenia mechaniczne.

W praktyce stosuje się dwa rodzaje pigmentów: naturalny i sztuczny. Syntetyki mają bogatą paletę kolorów. Naturalne barwniki powstają na bazie naturalnych składników pozyskiwanych z jelit Ziemi. Naturalne składniki są bardziej przyjazne dla środowiska i lepiej odporne na negatywne czynniki środowiskowe. Minium żelaza odnosi się w szczególności do substancji naturalnych.

Oprócz minium żelaza do naturalnych pigmentów należą następujące substancje:

• ochra
• kreda;
• Umbra
• cynober;
• zapalenie pyrolusu;
• boksyt;
• grafit

Jak hodować rude

Przed użyciem sucha surykatka musi zostać rozcieńczona rozpuszczalnikiem organicznym. Do tego celu najlepiej nadaje się olej suszący. Proporcje: 20% suszącego oleju do 80% czerwonego.

Trudno jakościowo zmieszać dużą ilość pigmentu w rozpuszczalniku - tworzą się grudki. Zgodnie z instrukcją suchy proszek należy zmielić w rozpylaczu z olejem schnącym, aby uzyskać gęstą farbę olejną. Przed ostatecznym zastosowaniem zagęszczoną farbę rozcieńcza się schnącym olejem lub benzyną lakową.

W stoczniach istnieje prostsza metoda hodowli:

1. Napełnij minium wodą na jeden dzień.
2. Po dniu woda musi zostać spuszczona.
3. Mieszając minium, stopniowo dodawaj naturalny 100% olej suszący.
4. Po chwili olej suszący wyprze pozostałą wodę, którą należy ostrożnie spuścić.

Aby uprościć proces mieszania, możesz użyć śrubokręta lub miksera przy niskich prędkościach.

Nakładanie farby meerk

1. Przed malowaniem powierzchnię należy przygotować. Podstawa musi być sucha i czysta. Jeśli metal jest malowany, usuwamy ślady korozji, a także odtłuszczamy powierzchnię rozpuszczalnikiem organicznym. Jeśli chodzi o drewno, szlifujemy i poddajemy recyklingowi materiał.
2. Nałóż farbę na powierzchnię za pomocą pędzla lub wałka. Możesz również użyć pistoletu natryskowego, szczególnie w przypadkach, gdy musisz przetwarzać duże obszary. Nałóż farbę niezbyt grubymi warstwami, aby uniknąć zwiotczenia.
3. Jeśli barwienie odbywa się za pomocą minium ołowiu, musisz mieszać kompozycję w słoju tak często, jak to możliwe - ciężki ołów szybciej osiada na dnie.
4. Po pomalowaniu wyczyść używane narzędzie rozpuszczalnikiem. Wycieramy pędzle suchą szmatką, a następnie moczymy stos olejem roślinnym.

Środki ostrożności

Instrukcje producenta zawierają obowiązkowe środki bezpieczeństwa, których należy przestrzegać podczas nakładania czerwonej farby. Zalecenia te należy traktować poważnie.

Będziesz potrzebował respiratora, gumowego fartucha i rękawiczek, a także okularów ochronnych. Pod koniec pracy konieczna jest długa (przynajmniej 2 dni) wentylacja pomieszczeń.

Alternatywne rozwiązania

Jeśli surykatura z jakiegoś powodu nie jest najlepszym rozwiązaniem, możesz pomyśleć o alternatywie. Znalezienie zamiennika suryka nie jest takie proste, zwłaszcza że jest konkurencyjne cenowo. Możesz jednak polecić następujące opcje:

1. Farba przewodząca prąd elektryczny „Zinga”. Ten lakier zawiera cynk. Farba jest szeroko stosowana do ochrony żeliwa i stali przed rdzą. Substancja może być nakładana na metal w bardzo szerokim zakresie temperatur.
2. Inną opcją wymiany jest farba ognioodporna „Przejrzałem”. Ta kompozycja farby odpowiada czwartej grupie bezpieczeństwa pożarowego. Powłoki poddane działaniu Polystyle działają od co najmniej dziesięciu lat.

Podsumowując, należy zauważyć, że ani Zinga, ani Polistil nie staną się pełnoprawnym substytutem meerk. Dlatego jeśli względy środowiskowe nie są decydujące, lepiej dać pierwszeństwo malowaniu na bazie surykatki.